PropertyValue
?:definition
  • Meningitis wordt gedefinieerd als een ontsteking van de meninges. Heeft in het algemeen een infectieuze etiologie. Kunnen ook geneesmiddelgenduceerd zijn (waar deze SMQ op ingaat).1) Abacteriële meningitis: gekenschetst door mononucleaire pleiocytose in het CSV en een afwezigheid van bacteriën bij onderzoek en kweken. Kan door virussen worden veroorzaakt. Zeldzame, maar goed herkende complicatie van geneesmiddeltherapie. Geneesmiddelgenduceerde abacteriële meningitis presenteert zich duidelijk met koorts, nekstijfheid, hoofdpijn, verwarring, misselijkheid en braken. De belangrijkste categorieën causatieve middelen zijn non-steroid anti-inflammatory drugs (NSAID\'s), antimicrobiëlen, intraveneuze immunoglobulinen, monoclonale antistoffen en vaccins. 2) Chronische meningitis: Meningeale ontsteking die meer dan één maand duurt. Causatieve middelen zijn onder meer chemotherapeutica die rechtstreeks in het CSV worden genjecteerd (bijv. methotrexaat), geneesmiddelen die bij orgaantransplantaties worden gebruikt (bijv. cyclosporine en OKT3) en zelfs NSAID\'s. Symptomen vergelijkbaar met die van acute bacteriële meningitis, maar ze ontwikkelen langzamer en geleidelijk; koorts vaak minder ernstig. Zijn onder meer hoofdpijn, verwarring, rugpijn, zwakte, gevoelloosheid en gelaatsparalyse. Gemengde aandoeningen zoals encefalomyelitis, encefalomyeloradiculitis of encefalomyelopathie kunnen zich voordoen met overlappende symptomen.
?:hasCUIAnnotation
?:hasGeneratedBy
?:type

Metadata

Anon_0  
expand all