PropertyValue
?:definition
  • Respiratoire insufficiëntie is een levensbedreigende stoornis van de zuurstofverzadiging of de kooldioxide-eliminatie die van invloed is op de ademhalingsfunctie of de longen zelf en die kan leiden tot het niet op juiste wijze functioneren van de longen. Twee voornaamste pathofysiologische etiologieën (kunnen afzonderlijk of in combinatie optreden): ontoereikende zuurstofverzadiging (verstoorde gaswisseling); ontoereikende eliminatie van kooldioxide (verminderde ventilatie die een stijging van PaCo2 tot gevolg heeft).Veelvoorkomende omstandigheden die hieraan ten grondslag liggen: acute verergering van astma en chronische obstructieve pulmonaire ziekte; overdoseringen van geneesmiddelen die de ademhalingsdrive onderdrukken; en aandoeningen die zwakheid van de ademhalingsspieren veroorzaken (bijv. syndroom van Guillain-Barré, myasthenia gravis, botulisme). Typische tekenen en symptomen: dyspneu; tachypneu; gebruik van secundaire ademhalingsspieren; tachycardie; diaforese; cyanose; gewijzigd bewustzijn; zonder behandeling: uiteindelijk obtundatie, ademhalingsstilstand en overlijden. Diagnostische maatregelen: observatie en klinische evaluatie van de patiënt; arteriële bloedgassen; en thoraxfoto. De behandeling omvat: correctie van onderliggende oorzaak; supplementaire zuurstof; regeling van secreties; assisterende beademing.
?:hasCUIAnnotation
?:hasGeneratedBy
?:type

Metadata

Anon_0  
expand all