PropertyValue
?:definition
  • Astma is een chronische ontstekingsaandoening van de luchtwegen waarin mastcellen, eosinofielen en T-lymfocyten een rol spelen. De ontsteking veroorzaakt een verhoogde respons van de luchtwegen op een verscheidenheid aan stimuli die tot bronchospasme/bronchoconstrictie leiden. Klinisch wordt astma gekenschetst door terugkerende episoden van piepen, kortademigheid, beklemd gevoel in de borst en hoesten. Kenmerkend voor deze episoden is een variabele luchtstroombeperking; dit kan verdwijnen of gedeeltelijk ongedaan worden gemaakt ofwel spontaan of met behandeling. Bronchospasme/bronchoconstrictie wordt gedefinieerd als luchtstroombeperking vanwege samentrekking van de bronchiale gladde spier; een verbetering in de luchtstroom als reactie op bronchodilatatoren is van wezenlijk belang voor de diagnose. Bronchospasme, samen met ontsteking van de luchtwegen, is een factor die bijdraagt tot luchtstroombeperking bij personen met astma. \'Verergerd bronchospasme\' / \'Verergerde bronchoconstrictie\' en \'paradoxaal bronchospasme\' zijn termen die worden gebruikt om een onverwachte episode van bronchospasme te beschrijven m.b.t. een behandeling met een inhalatie-aerosol; de oorzaken daarvan kunnen de inhalatieverrichting of irritatie vanwege de aerosol (actieve of niet-actieve bestanddelen) zijn.
?:hasCUIAnnotation
?:hasGeneratedBy
?:type

Metadata

Anon_0  
expand all