|
?:definition
|
-
Acute centrale ademhalingsdepressie is een vorm van falende ademhalingsfunctie. Falende ademhalingsfunctie wordt gedefinieerd als een stoornis van de gaswisseling tussen de omgevingslucht en het circulerende bloed: problemen in de intrapulmonale gaswisseling binnen de longen leiden tot hypoxemie en problemen in de beweging van gassen veroorzaken hypercapnie. Er kan zich depressie voordoen van het ademhalingscentrum met daaruit voortvloeiende respiratoire acidose: acuut bij algemene anesthetica, kalmerende middelen en hoofdletsel, of chronisch bij kalmerende middelen, alcohol, intracraniale tumoren en slaapstoornissyndromen met verstoorde ademhaling, waaronder primair alveolair syndroom en obesitas-hypoventilatiesyndroom. Acute hypoxemie kan hartritmestoornissen en coma veroorzaken. Veranderingen van bewustzijn zijn kenmerkend, verwarring komt veel voor. Acute hypercapnie kan het volgende veroorzaken: subtiele veranderingen in de persoonlijkheid en hoofdpijn tot uitgesproken verwarring en narcose, cerebrale vasodilatatie en toegenomen CSV-druk, acidemie die in ernstige gevallen bijdraagt tot pulmonale arteriolaire vasoconstrictie, systemische vaatdilatatie, verminderde contractiliteit van het hart, hyperkaliëmie, hypotensie en prikkelbaarheid van het hart. Centrale ademhalingsdepressie doet zich hoofdzakelijk voor bij premature pasgeborenen of bij slaapapneu. Apneu bij prematuren kan worden veroorzaakt door de immaturiteit van het CZS (centraal) of luchtwegobstructie. Centrale slaapapneu bestaat uit twee categorieën: 1. hypercapnie met verlaagde ademhalingsdrive of verminderd vermogen om adem te halen. 2. eucapnie of hypocapnie met verhoogde ademhalingsdrive maar door slaap genduceerde apneu en periodieke ademhaling. Cheyne-Stokes-ademhaling is een discreet patroon van deze vorm van centrale slaapapneu, dat ook voorkomt bij ademhalingsdepressie bij gebruik van opiaten.
|
![[This page as RDF]](https://research.tib.eu/covid-19/static/rdf-icon.gif){kind=icon}