|
?:definition
|
-
Hyponatriëmie treedt op bij allerlei medische aandoeningen: bijnierinsufficiëntie, congestief hartfalen, hepatische cirrose, nefritisch syndroom, hypothyreodie, psychogene polydipsie, hyperglykemie, acuut of chronisch nierfalen, braken, diarree en SIADH. Hyponatriëmie kan: hypovolemisch zijn, d.w.z. in verband met natrium- en waterdepletie; hypervolemisch zijn: d.w.z. in verband met vochtopstapeling en oedeem; of isovolemisch zijn, d.w.z. in verband met normale of bescheiden extracellulaire volume-expansie. SIADH treedt op bij allerlei medische aandoeningen: neoplasmata (in het bijzonder carcinomen), stoornissen van het CZS (beroerte, intracraniale bloeding of hematoom, encefalitis of meningitis, of acute psychose), of longstoornissen (longontsteking, tuberculose, astma of chronische aspecifieke respiratoire aandoening).Hyponatriëmie en SIADH houden verband met geneesmiddelen zoals CZS-actieve geneesmiddelen (bijv. tricyclische antidepressiva), non-steroid anti-inflammatory drugs en acetaminophen, thiazide-diuretica en furosemide, sulfonylurea, angiotensin converting enzyme (ACE)-remmers, en vele antineoplastische middelen. Hyponatriëmie wordt gewoonlijk gedefinieerd als serumnatrium < 135 mEq/L. Indien ernstig (serumnatrium < 135 mEq/L) of snel suggereren de tekenen en symptomen die zich voordoen waterintoxicatie. Symptomen van hersenoedeem: hoofdpijn, geestelijke verwarring, desoriëntatie, encefalopathie, tremors, loopstoornissen, convulsies en coma. Andere symptomen: misselijkheid, braken en spierzwakte of krampen. Andere laboratoriumafwijkingen: verlaagde osmolaliteit van het plasma, verhoogde of verlaagde osmolaliteit van de urine, en verhoogde of verlaagde natriumconcentratie in de urine.
|
![[This page as RDF]](https://research.tib.eu/covid-19/static/rdf-icon.gif){kind=icon}