?:definition
|
-
Chronische nieraandoening is een heterogene groep aandoeningen met invloed op de structuur en werking van de nieren. De symptomen zijn o.a.: anorexie, misselijkheid, braken, stomatitis, dysgeusie, nycturie, matheid, vermoeidheid, pruritus, verminderde geestelijke scherpheid, spiertrekkingen en krampen, waterretentie, ondervoeding, gastro-intestinale ulceratie en bloeding, perifere neuropathieën en insulten. De diagnose is gebaseerd op laboratoriumonderzoek van de nierfunctie en soms op nierbiopsieën. Behandeling is gericht op de onderliggende aandoening, maar omvat vloeistof- en elektrolytenmanagement, erytropoëtine voor bloedarmoede, dialyse of transplantatie. Chronische nieraandoening kan het gevolg zijn van een aantal oorzaken, waaronder: vaataandoening; primaire en secundaire glomerulaire aandoeningen; tubulo-interstitiële ziekte; en obstructie van de urinewegen. Markers van nierbeschadiging naast protenurie zijn onder meer afwijkingen in urinesediment en afwijkingen in beeldvormingsonderzoeken. Twee belangrijke eindresultaten van chronische nieraandoening zijn: verlies van nierfunctie die tot falen leidt; ontwikkeling van hart- en vaatziekte. Hoge bloeddruk is zowel oorzaak als complicatie van chronische nieraandoening en gaat gepaard met sneller verlies van nierfunctie en de ontwikkeling van hart- en vaatziekte. Aanvullende complicaties zijn: bloedarmoede; ondervoeding; botziekte en aandoeningen van het calcium- en fosformetabolisme; neuropathieën. Criteria voor chronische nieraandoening, vastgesteld door de National Kidney Foundation, zijn: nierbeschadiging gedurende = 3 maanden (structurele of functionele afwijkingen) met of zonder verlaagde glomerulaire filtratiesnelheid gemanifesteerd door ofwel pathologische afwijkingen of markers van nierbeschadiging (afwijkingen van urine of bloed, of afwijkingen bij beeldvormingsonderzoek); en glomerulaire filtratiesnelheid < 60 ml/min/1,73 m2 gedurende = 3 maanden, met of zonder nierbeschadiging.
|